ನೀನು ಮಾತಾಗುತೀಯಾ...
ನಗುವಾಗುತೀಯಾ...
ನೆನಪಾಗುತೀಯಾ...
ಮೌನಿಯಾಗುತೀಯಾ...
ಆಗ ನಾನು ನೀನಾಗುವೆ
ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅಸ್ಮಿತೆ ಕಳಚಿ
ತಿಳಿಯಾಗುವುದು
ಅಂತಃಕರಣದಲಿ...
* * *
ಸತ್ಯಗಳು ಬೆತ್ತಲಾಗುತಿವೆ;
ಬೆಳಕಾಗುತಿವೆ
ಸುಳ್ಳಿನ ಅಂಧಕಾರವನ್ನು
ಸುರುಳಿಕಟ್ಟಿ
ತೀರಾದ ಅಹಂಗಳನ್ನು ಸ್ಫೋಟಗೊಳಿಸಿ...
* * *
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ...
ಎದುರುಗೊಳ್ಳುವ
ಎದೆಯ ದನಿಗೆ
ಊಳಿಡುವ
ನಿನ್ನ ಸಹಸ್ರ ನೆನಕೆ
ತಪ್ಪಿದರೂ ತಪ್ಪದಂತೆ
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ
ಬಯಸುತಿದೆ...
No comments:
Post a Comment